در موضوع نوسازی ناوگان از پنج منظر در حوزه حمل و نقل دارای اهمیت است. کاهش آلودگی هوا، توسعه عمومی و روانی ترافیک ، صرفه‌جویی در مصرف انرژی ، افزایش توان رقابتی بین‌المللی ایران و ترانزیت و رفاه رانندگان و کمک‌کاران آنان .

بر اساس پیمایشی که در شهر تهران انجام شد معلوم گشت ۷۷% از منابع آلوده کننده‌ی هوای تهران به وسائل متحرک که از این میان ۲۵% آن به کامیون‌های درون‌شهری و ۳۰% آن نیز به اتوبوس‌های واحد و سرویس‌های اداری تعلق دارد. بنابراین، ورود به این موضوع، هم‌چنانکه در جلسه‌ی هیات وزیران به عرضتان رساندم، نقش بسیار تعیین کننده ای در ارتباط با کاهش آلودگی هوا خواهد داشت. 

سهم حمل و نقل عمومی در مسافرت‌های درون شهری بر اساس اعلام شهرداری تهران ۴۵% است. این نسبت برای حمل و نقل حومه‌ای کمتر از ۵% است. این درصدها برای کلانشهری چون تهران رقم پایینی است که موجب تردد خودروهای خصوصی در ارقام بسیار بزرگ است. فقط در پایتخت شاهد تردد روزانه بیش از ۵۵۰هزار خودرو شخصی از حومه به تهران و بالعکس هستیم که هم مخاطرات ایمنی دارد و هم آثار آلوده کننده و هم کاهش سرعت ترافیک و توقف های طولانی می شود. توجه به نوسازی ناوگان و افزایش سهم حمل و نقل عمومی می‌تواند نقش بسیار مهمی در همه‌ی این موارد به ویژه روانی ترافیک داشته باشد. به‌خصوص که اگر با نوسازی و توسعه حمل و نقل ریلی اعم از حومه، مترو و تراموا همراه باشد.

صرفه جویی در مصرف انرژی موضوع سومی است که بسیار با اهمیت است. براسای محاسبه صورت گرفته اجرای این طرح بستگی به میزان تحقق آن می تواند تا روزانه ۱۳میلیون لیتر در کاهش مصرف سوخت فسیلی موثر باشد.

با توجه به توسعه تجارت جهانی موضوع حمل و نقل بین المللی و امکان ترانزیت در تمام شقوق حمل و نقل در دستور کار جهانی قرار دارد. به ویژه در منطقه ما که به عبارتی چهارراه جهان است. در این موقعیت داشتن ناوگانی مدرن و قدرتمند، بنگاه‌های بزرگ مقیاس به همراه توسعه سیستم لجستیک بین‌المللی که امکان ارائه خدمت در استانداردهای بین المللی و قدرت رقابتی جهانی باشند بسیار با اهمیت است. یکی از ارکان این کار، نوسازی ناوگان ومتناسب سازی آن با حمل و نقل کانتینری و یخچال دار برای کالاهای فسادپذیر است که امید داریم در این فرایند تحقق یابد.

رانندگان از سخت‌کوش‌ترین اقشار کارگری ایران هستند. کار آنان دشوار و همراه با دوری از خانواده است. بی‌گمان آنان حق دارند که به وسیله‌ی نقلیه‌ای ایمن، راحت و با امکانات کافی دسترسی داشته باشند. کامیون‌ها و وسائط نقلیه فرسوده موجب انواع مشقت‌ها برای آنان است، از قبیل کمردرد، آرتوروز و سایر ناراحتی‌ها در سرما و گرمای شدید. نوسازی ناوگان از این منظر نیز با اهمیت است.

خوشبختانه در دولت یازدهم با هماهنگی وزارت نفت و در راستای اجرای بند ق  و بعدها ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید و با تصویب شورای اقتصاد سنگ بنای نوسازی ناوگان گذاشته شد. و طی آن برای نوسازی بیش از ۱۸۰۰۰ کامیون با کارخانجات تولیدکننده‌ی کامیون با استانداردهای اروپایی قرارداد منعقد شده است و تا کنون بیش از ۱۶۵۰ واحد آن تحویل شده و به تدریج در حال سرعت گرفتن بود. به یقین ورود جنابعالی به این موضوع و اراده‌ی قاطع شما موجب سرعت گرفتن این طرح و چندین برابر شدن اهداف آن خواهد شد. بی گمان هم چنان باید طرف تقاضا موتور محرک این طرح باشد.     

این طرح در کنار طرح پیمایش که باز با هماهنگی وزارت نفت اجرا شده و در حال اجراست می تواند موجب افزایش کارایی در حوزه حمل و نقل شود. در آغاز اجرای طرح پیمایش مصرف روزانه گازوئیل در حوزه حمل و نقل بین ۵۲ تا ۵۴ میلیون لیتر بود که در حال حاضر به ۴۴تا۴۶ میلیون لیتر کاهش یافته. این به مفهوم کاهش ۸ میلیون لیتر روزانه است. میزان پیمایش کامیون‌های جدید بیش از یکصدهزار کیلومتر در سال بوده حال انکه متوسط پیمایش کامیون‌های قبلی کمتر از شصت‌هزار کیلومتر در سال است. به یقین با اجرای این طرح چنانچه هم چنان ارتباط آن با طرح پیمایش حفظ گردد این کارایی افزایش خواهد یافت. با آرزوی توفیق برای جنابعالی و بهروزی برای ملت عزیز ایران.